رفتن...

آدم وقتی می‌خواهد بگذارد برود همه را جمع نمی‌کند مهمانی خداحافظی بگیرد. آنها که خداحافظی می‌کنند اصلا هیج‌جا نمی‌روند؛ فقط شکل بودنشان عوض می‌شود. روز رفتن لزوما بارانی نیست؛ صبحش با صبح‌های دیگر هیچ فرقی ندارد؛ شب قبلش هیچکس خواب رفتن نمی‌بیند. رفتن همیشه از جایی وسط راه شروع می‌شود...